25 Ekim 2010 Pazartesi

Mutluyum anne

Arda anneannesi ve dedesiyle nine ve büyük dede ziyaretine gitti bugün akşam dönüşte arabadan inmek istememiş anneannesinde kalmak istemiş küçük beyimiz artık büyümüşte tercih yapıyor kerata.

Dün gece sabaha karşı yatağından kalkarak gelmiş yanımıza babasıyla benim aramıza girmiş ve öylece uyuyakalmış,annemde bende uyardık oğlum herkesin kendi yatağı var orada uyuyacaksın diye biraz bozuldu dudak büzdü bu aralar hassas çocuk modunda bizimki.Acaba bu nedenle mi orda uyumak istedi böyle bir bağlantı kurabilir mi hiç bilmiyorum gerçi.

Annemlerle çok mutlu onların(annem ve babamın) hakkını ödeyemem kesinlikle,gezdiriyorlar,yediriyorlar.oynatıyorlar.Arda da onlara çok düşkün daha sakin onlarlayken.Kendisi de bizzat çok mutluyum anne diyor.Sen mutlu ol annecim herşey senin için...

24 Ekim 2010 Pazar

28.ay hoşgeldin

Bugün oğluşumun tam 28. ayı doluyor,9 ay da geriye gidersek 3 yıldır her anımız seninle dopdolu geçiyor oğlum hem de kaç kişinin birden...

28 ayın her anı emek,sevgi ve sabır ile geçti,bizim için her gün daha bir güzelleştin,bir taraftan sağlıklı bir şekilde büyümen için dua ederken diğer taraftan geçen hiç bir anını bir daha yaşayamama hüznü var hala içimde...

Dün yine Arda annemlerin balkonda oynarken karşı apartmandan bir komşu ne güzel valla balkonda büyüdü çocuk demiş,dışarıdan çok kolay gibi görünsede dünyanın en zor işi anne olmak ve çocuk yetiştirmek, bir o kadar da güzel tabiki,en zor büyüyen canlı insan yavrusu doğada...

Benim en büyük isteğim oğlumun güzel bir insan olarak, sağlıklı bir şekilde büyüdüğünü görmek...

Annecim bazen sana karşı anlayışsız oluyorum anne beni sevmiyorsun diyorsun ama seni sevmez olurmuyum sen benim yaşama sebebim,mutluluğum ve gurur kaynağımsın,her anım seninle dopdolu seni çok seviyorum....NİCE AYLARA BEBEĞİM...

14 Ekim 2010 Perşembe

Sabırlı olmak

Hazır arda uyuyorken yazmak istedim,bu aralar misafir ve ardından kış temizliği derken yoğunluktan yazamadım.Ardacım hastaydı geçen hafta ama şimdi daha iyi.

Daha önceler de de yazdığım gibi 2 yaş sendromu yaşıyor oğlum vurma,tekmeleme ve en çokta saç çekme davranışları sergiliyor.Her zaman değil daha çok uykusu geldiği zaman ya da üzerini değiştireceğim zaman bıktı çocuk biraz sık üst değiştiriyorum.Ben her defasında uyrıyor ve konuşuyordum özür dileyip bir daha yapmayacağım sözü alıyordum kendimce ama yanılmışım hiç azalmadı geçen gün uzman tv de bir psikoloğu dinledim o hareketi yok saymak gerekiyormuş verilen her tepki o na amacına ulaştığına dair sinyaller veriyormuş,tek istedikleri dikkatimizi çekmeşmiş ama görmemezlikten gelmek çok sabır istiyor umarım hepsi geçecek...

Arda yine anneanne ve dede ile yazlık turunda malum çok yağmur yağınca bizimkiler evi kontrole gittiler arda beyimiz teklife dünden hazırdı ve hemen gitmek için sabırsızlandı.Anneye ve babaya bye bye dedi ve öpücük verdi sonra da arkasına bile bakmadan gitti.Annecim sağ salim gel hemen özledim seni,sen olmadan ev bomboş...

Başka bir problemimizde bu aralar çok zor uykuya dalıyor kuzum,bir türlü uyuyamıyor uyuyamadıkça hırçınlaşıyor ben de geriliyorum eğer dayanamayıp kızarsam biraz ağlayıp sırtını dönüp uyuyor,sanırım yanında ben olunca dalamıyor.Aslında yalnız uyumaya alıştırsam iyi olacal ama buna da direniyor yine umuyorum bu hallerde geçecek.Annelikte ve öğretmenlikte çok sabırlı olmak gerekiyor.Sabır sabır ve yine sabır lütfen....

5 Ekim 2010 Salı

arda uyandı

Ardacım bu aralar biraz nezle gibi çok kötü değil ama uyurken öksürüyor benim de içim parçalanıyor annelik işte,bugün okul çıkışı arkadaşlarla yemeğe gittik ve bana çok iyi geldi arkadaşlarımı çok seviyorum ve kendimi çok şanslı hissediyorum.Bu yüzden eve geciktim oğlum canım oğlum beni çok özlemiş kucağama atladı ve uyutana kadar inmedi,şu an arda uyandı sonra devam ederim...