24 Ekim 2009 Cumartesi

16.aydayız

Bugün canım oğlum ardacım tam 16 ayını doldurdu.Ne zamana kadar ayları sayıcaz bakalım.Oğlum yaa ben günlerin ve ayların bu kadar çabuk geçeceğini hiç hesaba katmamıştım.Sana hiç doyamıyorum hem büyüdüğün için çok seviniyor hem de bir daha bugünlere dönemeyeceğimiz için çok üzülüyorum zamanın telafisi yok bana daha önceleri zamanın su gibi akıp geçmesi çok bişey ifade etmezdi ama yaş geçtikçe her geçen saniye bile beni telaşlandırıyor bir şeyleri kaçırdığımı hissettiriyor.Örneğin Arda'nın bebeklik anlarını çok özlüyorum.Neyse bu kadar geçmişe özlem yeter...
16.ayla beraber çok değişiklik olmadı zaten geçenlerde yazmıştım.Sanki daha bir sakinledik(şu an dilimi ısırıyorum,çocuğunu ve kocanı övmüyecekmişsin büyükler öyle der).Bugün Arda'ya kahvaltısını yaptırdıktan sonra annecim şimdi de ben kahvaltı yapıcam odanda oynarmısın dedim O da gitti tüm oyuncaklarını uzun zamandır yüzüne bakmadıklarını bile sabırla inceledi evirdi çevirdi ama odasının kapısına en yakın kısmında oynadı çünkü beni görebilmesi ve onay alabilmesi için.
10 gün önce Ardacımın odasını tamamen ayırdık uzun zamandır beni en mutlu eden olaylardan bir tanesi buydu.O çok memnun değil babamız ve ben Arda bey tarafından sürekli uyandırılıyoruz ki Arda'nın gece uyanma huyu pek yoktu,sorunu olmadığı zamanlarda,ama ayrı odada yattığından beri 3-4 kez uyanıyor.Her gece değil tabi ama genellikle. Yılmak yok biz kararlıyız eninde sonunda olacaktı geç bile kaldık.
Aaa en önemli olayımız nihayet Arda 16 Ekim tarihinden itibaren yani 8 gündür yürüyor.16.ayımızda yürüdük nerdeyse neden böyle oldu tam olarak bilmiyoruz ama napalım her işte bir hayır vardır ne kadar mutlu oluyor anlatamam.Demek ki O da problem yapıyormuş.Kıyamam ben oğluma...
Annecim seni çok ama çoook seviyorum...

1 yorum: